- کشیدگی عضلات یا رباطها: این شایعترین علت گرفتگی کمر است و معمولاً ناشی از حرکات ناگهانی، بلند کردن اجسام سنگین، یا وضعیت نامناسب بدن است.
- اسپاسم عضلانی: اسپاسم عضلانی انقباض غیرارادی عضلات کمر است که میتواند دردناک باشد و باعث گرفتگی شود.
- آرتروز: آرتروز یک بیماری تخریبی مفاصل است که میتواند باعث درد، سفتی و گرفتگی کمر شود.
- فتق دیسک: فتق دیسک زمانی رخ میدهد که دیسک بین مهرهای دچار پارگی یا برآمدگی شود و به اعصاب اطراف فشار وارد کند. این میتواند باعث درد، بیحسی و ضعف در کمر و پاها شود.
- تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که در آن فضای اطراف نخاع باریک میشود و به اعصاب فشار وارد میکند. این میتواند باعث درد، بیحسی و ضعف در کمر و پاها شود.
- مشکلات کلیوی: مشکلات کلیوی مانند عفونت یا سنگ کلیه نیز میتوانند باعث درد کمر شوند.
- مشکلات مربوط به بارداری: تغییرات هورمونی و افزایش وزن در دوران بارداری میتواند باعث کمردرد و گرفتگی شود.
نکاتی برای پیشگیری از گرفتگی کمر
- حفظ وزن سالم: اضافه وزن فشار بیشتری بر کمر وارد میکند.
- ورزش منظم: ورزش به تقویت عضلات کمر و شکم کمک میکند.
- بلند کردن اجسام به درستی: هنگام بلند کردن اجسام، زانوها را خم کنید و کمر را صاف نگه دارید.
- حفظ وضعیت مناسب: هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن وضعیت مناسب بدن را حفظ کنید.
- استفاده از تشک و بالش مناسب: تشک و بالش مناسب میتواند به کاهش فشار بر کمر کمک کند.
علائم گرفتگی کمر
علائم گرفتگی کمر میتواند متفاوت باشد و شامل موارد زیر است:
- درد: درد میتواند تیز، مبهم، یا سوزشی باشد و ممکن است در یک ناحیه خاص یا در تمام کمر احساس شود.
- سفتی: کمر ممکن است سفت و انعطافپذیری آن کاهش یابد.
- محدودیت حرکت: ممکن است حرکت کمر دشوار باشد و خم شدن، چرخیدن یا ایستادن برای مدت طولانی مشکل باشد.
- اسپاسم عضلانی: عضلات کمر ممکن است به طور غیرارادی منقبض شوند.
- بیحسی یا سوزن سوزن شدن: در برخی موارد، ممکن است بیحسی یا سوزن سوزن شدن در پاها ایجاد شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در بیشتر موارد، گرفتگی کمر با استراحت، استفاده از کمپرس گرم یا سرد و داروهای مسکن بدون نسخه بهبود مییابد. اما در صورت بروز علائم زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
- درد شدید که بهبود نمییابد.
- بیحسی یا ضعف در پاها.
- مشکل در کنترل ادرار یا مدفوع.
- تب.
- کاهش وزن غیرقابل توضیح