جامع ترین آموزش پرتاب دارت به همراه قوانین دارت

آموزش پرتاب دارت صحیح و حرفه ای

اگر قصد دارید در دارت پیشرفت کرده و هر روز بهتر از قبل شوید و به دنبال چگونگی شروع بازی هستید تا زودتر تمرین کنید، با ما همراه شوید.

10 نکته مهم در پرتاب و نشانه گیری دارت 

برای بهبود دقت دارت و استفاده از اصول حرفه ای و سطح بالا نکات مهارتی و اصولی زیر را دنبال کنید و به صورت کاربردی بازی دارت را انجام دهید.

1. با یک هدف تمرین کنید.
مهم نیست در چه فعالیتی در حال تلاش هستید، تمرین مستمر تنها راه واقعی برای پیشرفت در هر زمینه ای است. جمله ای معروف وجود دارد که می گوید:« استاد بیش از آنچه یک مبتدی حتی برای آن تلاش نکرده است، بارها شکست خورده است.» آموزش دارت برای بهبود بازی خود را با تمرینات مدوام تا رسیدن به هدف ادامه دهید. پرتاب دارت به سمت تخته دارت بدون هدف مشخص، اتلاف وقت و انرژی است. پس هدفمند و کارآمد تمرین کنید. 

2. ثابت بمانید.
با تعیین هدف تمرینی خود به یک نظم و انضباط رسیده و به روشی کاربردی تمرین دارت کنید. مثلا با هدف گیری سیستماتیک به سمت تریپل 20 دقت خود را بالا برده و چارچوبی نسبی برای پیشرفت اندازه گیری قدرت و دقت هدف پیدا کنید. یا فقط تمرین پرتاب دوبل را مصرانه انجام دهید. بر روی یک سبک بازی خاص تمرکز کنید، ثابت بمانید و همان را مدوام تمرین کنید تا حرفه ای شوید. بنابراین آموزش پرتاب تیر دارت نیازمند تمرکز و زمان زیاد است. 

3. متغیرها را حذف کنید.
هر چیزی که در تمرین و امتیازگیری باعث آشفتگی ذهنتان می شود حذف کنید. اگر با یک روال درست تمرین کنید به سبک بازی مناسبی که با شما مطابقت دارد، می رسید. سازگاری به تلاش و تعهد قابل توجهی نیاز دارد. پس در یک مسیر ثابت ساعت ها تمرین و پرتاب به سمت امتیازات خاص صفحه دارت را انجام دهید.

4. در برابر بازیکنان بهتر بازی کنید.
شاید این مورد برای افراد عاقلانه به نظر نیاید ولی تجربه نشان داده که اگر می خواهید به عنوان یک بازیکن دارت پیشرفت کنید، باید با افرادی قوی تر و حرفه ای تر از خودتان رقابت کنید که قصد شکست شما را دارند. بدین طریق فرصت شناخت نحوه بازی همان افراد را پیدا می کنید و می توانید از نظر مکانیکی و استراتژیک سبک بازی آنها را مورد بررسی قرار دهید. همچنین وقتی شکست می خورید، تجربه خارج شدن از آن اشتباه را پیدا کرده و زودتر پیشرفت می کنید.

5. جایگاه خود را حفظ کنید.
فیزیک و مکانیک پرتاب دارت به ما می گوید که یکی از مهم ترین جنبه های تسلط بر این بازی این است که بدن هنگام پرتاب دارت و رها شدن از دست کاملا بی حرکت باشد. فقط باید بازو و مچ حرکت کند تا اطمینان حاصل شود که دارت دقیق ترین و کارآمدترین مسیر خود را در هوا طی کرده و به هدف اصابت می کند. موضع گیری بازیکن باید راحت و در آرامش باشد تا پس از چندین بار پرتاب دارت حس خستگی غالب نشود. پس از هدف گیری صحیح هرگونه حرکت اضافی در قسمت بالای بدن و شانه ها، موقعیت فرد را تکان داده و مسیر برنامه ریزی شده را تغییر می دهد.

6. مسیر صحیح را دنبال کنید.
پرتاب دارت بهینه و بدون نقص را می توان در سه مرحله توصیف کرد:
موقعیت A: وقتی است که آرنج خم شده و ساعد و بازو در حالت عمود بر هم هستند. در این موقعیت دارت کمی به سمت بالا چرخانده می شود.
موقعیت B: به مرحله بازگردانی اشاره دارد. که در آن دست برای آماده سازی جهت پرتاب دارت به سمت عقب می رود.
موقعیت C: به مرحله کشش دست و در نهایت آزاد شدن دارت به سمت هدف اشاره دارد.
ترفند محل قرار گرفتن مچ دست در انتهای کشش را کاملا مد نظر داشته باشید. ضربه مچ دست در انتهای پرتاب باعث افزایش شتاب در دارت می شود و به آن، هنگام حرکت در هوا و در مسیر مشخص، ثبات بیشتری می دهد. در ضمن، در انتهای حرکت مطمئن شوید که انگشتان به سمت پایین هستند.

7. با انواع شافت ها و فلایت های مختلف تمرین کنید.
هر کسی که زمان قابل توجهی درگیر بازی دارت باشد، با طیف گسترده ای از طول شافت دارت و طرح های فلایت آشنا خواهد شد. با آزمایش ترکیبات مختلف شافت و فلایت، به طور بالقوه می توانید شرایط بازی خود را برای عملکرد بهتر تنظیم کنید. هر یک از این دو عامل شافت و فلایت، بر پرتاب دارت موثر بوده و می توانند به طور چشمگیری بر توانایی بازیکن در پرتاب دقیق و مداوم تأثیر بگذارند.
فلایت دارت، تثبیت آیرودینامیکی دارت را در هنگام پرواز ایجاد می کند. مدل های سایز بزرگتر فلایت باعث می شود بازیکن کنترل پرتاب بیشتری داشته باشد، در حالی که فلایت های کوچکتر پرتاب های تندتر و سریع تری را ارائه می دهند. به همین ترتیب، طول شافت یا بدنه دارت می تواند درجه های مختلفی از ثبات و سرعت را از طریق هوا فراهم کند.

8. در یک برنامه آنلاین گلزنی دارت سرمایه گذاری کنید.
چندین ابزار دیجیتالی وجود دارند که تمرین و نمره دهی را تسهیل می کنند. این محصولات به بازیکن کمک می کنند تا امتیازش را حفظ کرده و از همه مهمتر، پیشرفت را با کارآیی بیشتری دنبال کند. پرتاب دارت بدون هدف، رشد معکوس برای یک بازیکن است. ردیاب های نمره دیجیتال می توانند چارچوبی را برای رشد در اختیار شما قرار دهند. به عنوان مثال، گزارش های آماری دقیق مربوط به بازی ها و عملکرد بازیکن را ذخیره کرده و یک نمای کلی و دقیق در مورد نحوه پیشرفت و اینکه کدام یک از جنبه های بازی فرد نیاز به تمرین بیشتر دارد را ارائه می دهد. حتی می توان در برابر مربیان هوش مصنوعی نیز رقابت کرد. برای بهبود بازی ، به تمام ابزارهای موجود و در دسترس نیاز است و این برنامه های ردیاب یک ابزار مکمل خارق العاده برای ضبط امتیازات، مسابقات و افزایش تجربه کلی هستند.

9. به طور منظم بازی کنید.
داشتن همه وسایل کامل و مجهز، کافی نیست. برای یک بازیکن عالی شدن نیاز به تمرینات منظم است. در غیر این صورت بازی، سریع به سمت سراشیبی حرکت می کند. چند بار بازی در هفته دقت را به طرز چشمگیری بهبود می بخشد و حافظه عضلانی تقویت می شود. نیازی به بازی های طولانی به سبک مسابقات نیست. فقط یک سری دارت را بردارید و یک بازی سریع از Around The Clock یا Chase The Dragon  بازی کنید. اگر می خواهید بهتر شوید، بیشتر اوقات تمرین کنید.

10. با دارت ذهن را تسخیر کنید.
بازی دارت یک بازی ذهنی و مهارت است. این مورد، اغلب توسط تازه واردان و پیشکسوتان به طور یکسان نادیده گرفته می شود. برای یک بازی بهتر، باید تمرکز و اعتماد به نفس را بهبود بخشید. در حالی که استفاده گسترده از اینترنت ذهن افراد را تکه تکه کرده است، دارت منبع عالی از اطلاعات و روش هایی برای بهبود یکپارچگی ذهنی است. برخی از تکنیک های توصیه شده برای شروع بازی دارت شامل مراقبه، تمرینات تنفسی و حتی مطالعه است. تقویت جنبه های ذهنی بازی در آماده سازی بازیکن برای رقابت های پرتنش، شگفتی ایجاد کرده و با از بین بردن استرس نیمی از نبرد با موفقیت طی شده است.

فاصله های قانونی و نصب دارت روی دیوار

♦ فاصله دارت از زمین : تخته به گونه ای قرار گرفته است که وسط نقطه مرکزی دارت 1.73 متر (5 فوت ، 8 اینچ) بالاتر از سطح زمین باشد.
♦ فاصله دارت از بازیکنان : بازیکنان باید پشت یک بلوک افقی برجسته به نام اوچه(okky)  با ارتفاع 38 میلی متر (1و1/2 اینچ) بایستند، اگرچه هر علامتی روی زمین حتی یک خط صاف که «throw line» نامیده می شود هم برای بازی های معمولی قابل قبول است.
♦ فاصله دارت از اوچه : قسمت جلوی اوچه باید 2.37 متر (7 فوت ، 9 و 1/4 اینچ) از قسمت جلوی تخته فاصله داشته باشد.
♦ فاصله دارت از نقطه مرکزی تا اوچه : اگر از نقطه مرکزی صفحه دارت تا خط اوچه یک خط اریب بکشیم باید این فاصله به اندازه 2.93 سانتیمتر باشد.

طریقه پرتاب صحیح دارت

گرم کردن قبل از شروع دارت به اندازه هر ورزش دیگری اهمیت دارد. روال ویژه گرم شدن قبل از شروع بازی اصلی به بالا بردن اعتماد به نفس فرد کمک می کند. تنفس عمیق داشته باشید تا استرس ها خارج شود، چندین پرتاب صحیح داشته باشید تا عضلات دست و بازو به کار بیفتد. بازیکن ثابت و با امتیاز بالا، احتمالاً برنده یک بازی است پس در دارت واقعاً خوب عمل کنید. برای شروع تمرینات تریپل 20، 19، 18 و نقطه بول را ضرورتا در دستور کار خود قرار دهید و توصیه خوب این است که 301 و 501 را در ابتدای کار تمرین نکنید.
در هر تمرین سعی کنید حداقل 20 امتیاز از بار قبل خود بیشتر به سمت هدف بزنید زیرا اگر در یک مسابقه بتوانید 20 یا بیشتر از حریف خود امتیاز کسب کنید، در پایان بازی یک برتری بزرگ خواهید داشت. برای تمرینات دوبل از یک استراتژی خوب استفاده کنید تا موجب بهبود دقت شما شود زیرا در یک بازی 501 حتی اگر جلوتر از همه باشید، با دوبل از دست رفته در نهایت بازنده خواهید بود.

اجزای تشکیل دهنده دارت چیست؟

تیرهای دارت استاندارد از 4 قسمت اصلی: بارل، شافت، فلایت و پوینت تشکیل شده است. پوینت یا همان نوک پیکان تیر دارت که قسمت تلاقی با تخته دارت است معمولا در اندازه های 32 یا 41 میلیمتری ساخته می شوند. که در صورت خراب شدن قابل تعویض هستند. قسمت های انتهایی تیر یعنی شافت و فلایت در اندازه های کوتاه و بلند وجود دارند که بازیکن بنا به سبک بازی خود می تواند آنها را نیز تعویض کند. این دو قسمت در اجزای تیر دارت در نوع و کیفیت پرتاب بازیکن تاثیرگذار هستند. یکی از مهم ترین قسمت های تیر دارت بارل است که تعیین کننده کیفیت دارت است. بارل در جنس های مختلف ساخته می شود که بنا به جنسی که دارد وزن آن نیز متفاوت است. اصولا وزن بَرِل از حداقل 18 گرم تا 45 گرم متغیر بوده که بنا به نیاز بازیکن انتخاب می شود.
تا کنون معمولاً بیشترین طراحی تخته دارت امروزه “clock” یا “triple” است و این تنها تخته ای است که در این دستورالعمل ها در نظر گرفته خواهد شد. یک تخته خوب باید از الیاف گیاهی تهیه شود. الگوی تخته با سیم و رنگ مشخص می شود که شامل 82 قسمت است و 62 بخش آن امتیازات ویژه دارد و از یک تا 20 به شکل ظاهرا تصادفی شماره گذاری شده است. در مرکز آن یک دایره سیاه کوچک هست که خال “bull” نامیده می شود و 50 امتیاز دارد. در اطراف آن یک حلقه قرمز نازک به نام حلقه 25 وجود دارد. بخشهای مشخص شده از این صفحه دارت توسط حلقه “triple” تقریباً تا نصف تخته و حلقه “double” جدا شده است که لبه دایره را مشخص می کند. بنابراین، به عنوان مثال، اگر یک دارت در قطعه ای با نمره 14 فرود آید و در داخل حلقه سه گانه باشد ، “تریپل 14” امتیاز محسوب می گردد.

طریقه ایستادن در هنگام پرتاب دارت

قانون مشخص شده ای برای نحوه ایستادن پشت خط تعیین نشده است. موقعیت قرارگیری پاها پشت خط « throw» هنگام پرتاب دارت « stance» گفته می شود که سه حالت دارد:
موضع میانه (سبک متوسط) : (Middle stance (Medium style
به صورت مورب نسبت به خط اوچه بایستید که این استاندارد ترین موضع است. همچنین یک فرم متعادل برای تنظیم موقعیت پاها و نحوه قرارگیری مرکز ثقل است و هدف گیری را آسان می کند. زاویه هر بار ممکن است تغییر کند، بنابراین سعی کنید همیشه موضع یکسانی داشته باشید.
موضع بسته (سبک جانبی) : (Closed stance (Side style
کاملاً پهلو به پهلوی خط اوچه بایستید. این حالت موضع گیری جانبی کمک می کند تا هر بار یک زاویه و یک وضعیت یکسان داشته باشید. مراقب باشید وزن زیادی روی پای مجاور خط قرار ندهید، زیرا باعث می شود پای عقب از زمین خارج شود و بدن ثبات خود را از دست بدهد.
موضع باز (موقعیت روبرو) : (Open stance (Front positioning
رو به روی تخته دارت صاف با هر دو پا کنار هم بایستید. این موضع گیری آسان است ولی از آنجا که نمی توانید به جلو خم شوید، آزادی شما از تخته فاصله بیشتری خواهد داشت. بازیکنان زیادی از این موضع گیری استفاده نمی کنند.

البته ایستادن 45 درجه بهترین حالت ممکن برای گرفتن امتیازات بیشتر در بازی دارت است.
امتداد وسط صفحه دارت نیز بهترین مکان قرارگیری دست پرتاب دارت می باشد. پایی که تیر دارت در سمت دست پرتاب کننده قرار دارد، باید جلو گذاشته شود و وزن بازیکن بر روی آن قرار بگیرد. پای مخالف عقب تر و روی پنجه بوده به طوری که تعادل بازیکن را حفظ کند. 
* ایستادن روی خط پرتاب درست است. اما مراقب باشید از خط مشخص شده، پا را فراتر نگذارید!

طریقه گرفتن دارت در هنگام پرتاب

برای گرفتن صحیح دارت در دست باید انگشت اشاره خود را روی قسمت بارل تیر دارت قرار داده و با انگشت شست از وضعیت آن حمایت کنید، از یه یا دو انگشت میانی برای راحت تر نگه داشتن تیر می توانید کمک بگیرید. سپس ساعد را بر بازو عمود کرده به سمت عقب ببرید و پس از هدف گیری در یک مسیر قوسی تیر را پرتاب کنید. کشیده شدن دست به سمت تخته دارت تا زمان رهایی تیر باید ادامه داشته باشد. در مراحل پرتاب دارت از قدرت آرنج و مچ دست باید استفاده شود تا دقت افزایش یافته و پرتابی بهینه انجام گیرد.

محبوب ترین باز ی های دارت

برخلاف بسیاری از بازی های سنتی، دارت به اندازه کافی محبوب شده است که توسط ارگان های بزرگ دولتی سازماندهی شود. از آنجا که این بازی از انگلستان سرچشمه گرفت، جای تعجب نیست که معتبرترین آنها سازمان دارت انگلیس است و در نتیجه قوانین BDO به عنوان راهنما مورد استفاده قرار می گیرد. در مواردی که تردیدی وجود دارد، قوانینی که مردم محلی از آن استفاده می کنند باید همیشه اعمال شوند. بازی های 501 و 301 و کریکت و … بیشتر طرفدار داشته و محبوب ترند.

امتیازات دارت چگونه محاسبه می شود؟

با شناخت انواع بازی های محبوب دارت و نحوه ی امتیاز دهی دارت، سبک بازی مورد نظر خود را انتخاب کنید و همیشه تفریح و لذت و در نهایت رقابت را با هم ترکیب کنید. تا در کنار دستیابی به مهارت ورزشی و ذهنی، لحظات شادی بخشی را برای خود فراهم کرده باشید.
501 و 301
بیشتر مسابقات حرفه ای 501 بازی می شود زیرا که ساده ترین بازی دارت است. هدف در بازی 501 این است که یک بازیکن یا یک تیم، اولین نفری باشد که از مجموع 501 به صفر می رسد. هر بازیکن با نمره 501 شروع می کند و به نوبت 3 دارت را پرتاب می کند. پس از پرتاب سه دارت، بازیکن پرتاب کننده مجموع امتیاز را از کل امتیازات فعلی خود کم می کند تا به صفر برسد. نکته قابل توجه این است که در آخرین دارت پرتاب شده برای رسیدن به صفر، هر بازیکن باید با پرتاب یک دوبل کار را به پایان برساند. نقطه مرکزی نمره 50 ، حلقه بیرونی 25 و نمره یک دارت در حلقه دبل یا تریپل، نمره بخش را دو یا سه برابر می کند.
اگر بازیکنی امتیاز را به 1 کاهش دهد یا به زیر صفر برساند، آن دور بازی، بلافاصله پایان می یابد و امتیاز به همان چیزی که در ابتدای چرخش بود، برگردانده می شود. به عنوان مثال، اگر یک بازیکن 32 نفر دارد و اولین دارت 16 شود، دوم 15 شود، امتیاز دارت به 32 باز می گردد. بنابراین در آخرین نوبت، پرتاب هر 3 دارت لازم نیست – بنابراین یک بازیکن می تواند با پرتاب دارت اول یا دوم پیروز شود. در حالی که اگر بازیکن از بین 45 نفر باقی بماند، باید 5 را تک کند، دوبل 20 بزند تا به برد برسد یا با یک ترکیب دیگر امتیازات آخرین دارت را برای دوبل فراهم می کند.
بازیکنی که یک دبل هدفمند را از دست بدهد، احتمالاً تک آن قسمت را به ثمر می رساند. بازیکنان خوب سعی می کنند، یک عدد قابل تکرار و قابل تجزیه مانند 24 یا ایده آل تر، 32 که دو برابر 16 است، کسب کنند. که این بسیار مزیت دارد زیرا برای کاهش امتیاز زوج نیازی به پرتاب هیچ دارت اضافی نیست. بعضی از افراد یک قانون بسیار غیر رسمی به نام “تقسیم 11” را بازی می کنند. این قانون می گوید که وقتی امتیاز دارت به 1 کاهش یافت، بازیکن باید با پرتاب دارت بین دو عدد که عدد 11 را در لبه تخته تشکیل می دهد، بازی را به برد برساند که اینکار خیلی مشکل است.
301 دقیقاً به همان روش انجام می شود اما بازیکنان بازی را با امتیاز 301 شروع می کنند. بعضی از بازی ها برای شروع و همچنین پایان به یک دبل احتیاج دارند. وقتی نمره به زیر 171 رسید، بازیکنان حرفه ای بر اعداد تسلط دارند تا هدف خود را در یک دور با 3 دارت مشخص کنند.

Legs and sets
بازی هایی که در قالب Legs هستند، می توانند با فرمت “Best of” انجام شوند. که به موجب آن، بازیکن یا تیمی که در یک بازی “Best of 11 Leg” شروع به بازی می کند باید شش لِگ کسب کند تا برنده مسابقه شود. بیشتر رویدادهای PDC در قالب Legs انجام می شوند.
سایر مسابقات در قالب Sets انجام می شوند، به این ترتیب بازیکنان باید قبل از ادعای مسابقه در بهترین مجموعه های 3 / 5 / 7 / 9 / 11/ 13 ، یک ست را با برنده شدن در بهترین حالت، پنج leg کسب کنند. مسابقات قهرمانی جهان PDC و جایزه بزرگ جهانی با استفاده از قالب Set با طول بازی های مختلف در هر مسابقات انجام می شود.
دور ساعت
“Around the Clock” یک بازی محبوب دارت برای سرگرمی است. در این حالت، هر بازیکن به نوبت 3 دارت را پرتاب می کند و لازم است که یک دارت را در هر بخش پرتاب کند و تا زمانی که یک دارت با موفقیت به سمت هدف فعلی پرتاب نشود، نمی توانند بعدی را بزنند. دابل و تریپل نادیده گرفته می شود. اولین بازیکنی که همه اهداف را بزند با پیروزی های تند و تیز کار را تمام کرده است.
کریکت
برای شروع این بازی دارت، بازیکنان سکه می اندازند تا تصمیم بگیرند چه کسی ابتدا دارت را پرتاب کند. رقابت آغاز می شود و در طول هر چرخش، بازیکن سعی می کند تا حد امکان 501 امتیاز به دست آورد. وقتی بازیکن باتینگ در یک نوبت بیش از 40 امتیاز کسب کند، تعداد امتیازات بالای 40 به امتیاز آن بازیکن اضافه می شود. مثلا، اگر بازیکن باتینگ 58 امتیاز کسب کند، 18 امتیاز اضافه تر به امتیاز بازیکنان اضافه می شود. بازیکن حریف بولینگ قلمداد می شود و هدف این بازیکن فقط آزار دهنده است. بازیکن بولینگ 2 ویکت برای گوزن و 1 ویکت برای حلقه 25 به ثمر می رساند. بازیکنان به نوبت می شوند تا زمانی که بازیکن بولینگ دارتی را پرتاب کند که ویکت دهم را به ثمر برساند. در آن مرحله، نقش ها جابه جا می شوند. این بازی باید زمانی پایان یابد که هر دو بازیکن هر کدام دو بازه داشته باشند که در آن مرحله بازیکنی با بالاترین امتیاز برنده مسابقه است.

کیلر (killer)
این محبوب ترین بازی برای گروه های بزرگسال بوده که بسیار سرگرم کننده است. برای شروع، ترتیب بازی در نظر گرفته می شود و هر بازیکن یک دارت را با دست مخالف می اندازد (بازیکنان چپ دست راست می اندازند و بالعکس). به هر بازیکن تعداد مشخصی از لایو اختصاص داده شده است (معمولاً 5). بازیکنان شروع می کنند و به نوبت تعداد اختصاص یافته خود را هدف قرار می دهند. برای هر دارت که با آن ضربه می زنند یک لایو حساب می کنند، 2 لایو برای یک دابل و 3 لایو برای یک تریبل. هنگامی که یک بازیکن 5 لایو به دست آورد، آن بازیکن یک کیلر “قاتل” می شود تا زمانی که شخص دیگری یک یا چند لایو را از امتیاز او کسر کند. اگر یک بازیکن که باید بیش از 5 لایو بزند تا قاتل شود، بیش از حد شوت زد، امتیاز وی به همان تعداد اضافه که زده، کاهش می یابد. به عنوان مثال، اگر بازیکنی 4 لایو داشته باشد و در پرتاب بعدی 3 لایو به ثمر رساند، از 5 لایو دو امتیاز کسر شده و در واقع 3 لایو دارد. بازیکن قاتل می تواند به بازیکنان دیگر حمله کند و تعدادی از لایوهای رقیب را کاهش دهد و چنانچه بازیکنی زیر صفر برود کلا از بازی خارج می شود. بازیکن نهایی که باقی می ماند برنده است.

* پرتاب های بدون امتیاز در بازی های دارت
در موارد زیر هیچ امتیازی توسط بازیکن دارت کسب نمی شود:

• دارت به تخته دارت نرسد.
• اگر دارت در فلایت دارت قبلی گیر کند.
• اگر دارت در خارج از حلقه دوبل یا در خارج از نقطه قرار بگیرد.
• دارت پرتاب شده به دارت قبلی برخورد کند و روی تخته نشیند.
• دارت از تخته دارت بپرد و به زمین بیفتد. با این حال، بنا به تصمیم داور امتیازگیری ممکن است.
• اگر پای بازیکن از خط پرتاب بگذرد. در مسابقات رسمی، این مورد دقیقاً بررسی می شود.

برگرفته از وبسیات ایران اسپورتر

دارت چیست و چه مشخصاتی دارد ؟ تیر های مدرن و استاندارد این ورزش از چهار قسمت به نام های پوینت، بَرِل، شفت و فلایت تشکیل می‌شوند. فلایت و شفل قسمت های انتهایی تیر هستند که می‌توانند کوتاه یا بلند باشند. اندازه این دو قسمت که قابل تعویض هستند، در نوع و کیفیت پرتاب تاثیر بسزایی خواهند داشت. پوینت یا همان نوک پیکان که به وسیله‌ی آن دارت بر روی تخته می‌نشیند، معمولا در دو اندازه‌ی ۳۲ یا ۴۱ میلی متری ساخته می‌شود. این قسمت هم در صورت آسیب دیدن قابل تعویض است. اما مهمترین قسمت یک تیر دارت که کیفیت آن را تعیین می‌کند، بارل است. این قسمت قابل تعویض نیست و در وزن های متفاوت و از جنس های مختلفی ساخته می‌شود. وزن بَرِل می‌تواند از ۱۸ تا ۴۵ گرم متغیر باشد و هر فردی بر اساس سلیقه و نیاز خود دارتی با وزن برل مشخصی انتخاب می‌کند. تخته رنگین دارت نیز به ۸۲ قسمت تقسیم می‌شود که ۶۲ بخش از آن، امتیاز ویژه مخصوص به خود را دارند. بر روی این تخته اعدادی از ۱ تا ۲۰ قرار گرفته اند که هر کدام ناحیه‌ی امتیازی مشخصی دارند و دو رینگ با دابل و تریپل نامیده می‌شوند، مهمترین قسمت های تخته هستند. در مرکز تخته بازی نیز قسمت خال و میان خال قرار دارد که با نام های بول و اینبول نیز شناخته می‌شوند.

قوانین بازی دارت تخته نشانه گیری باید طوری روی سطح دیوار نصب گردد که نقطه دایره شکل وسط آن ۱۷۳ سانتی متر با زمین فاصله داشته باشد. خط پرتاب نیز باید حداقل فاصله‌ای ۲۳۷ سانتی متری با تخته داشته باشد. فرد پرتاب کننده نیز نباید پای خود را روی خط یا جلوتر از خط قرار دهد. نحوه قرار گیری تخته دارت روی دیوار به صورتی است که دقیقا در مرکز دید یک فرد ۱۸۲ سانتی متری قرار می‌گیرد. هر بازیکن در هر ست یا دست از بازی باید ۳ تیر را پرتاب کند. شروع کننده بازی هم با پرتاب یک دارت از سوی هر دو بازیکن مشخص می‌شود، به این صورت که بازیکنی که تیر خود را نزدیک تر به مرکز سیبل (بول) بزند شروع کننده بازی خواهد بود. اگر تیر در یکی از قسمت‌های خال یا میان خال نشست، پرتاب محاسبه نمی‌گردد. تیرها نیز باید بر روی تخته بمانند و فاصله تیر تا مرکز مشخص شود. دارت به مدل‌های بسیار مختلفی بازی می‌شود از جمله بازی ۵۰۱ که معروف‌ترین آن‌هاست و یا بازی ۳۰۱ و مدل‌های بسیار دیگر. اما چند قانون مانند نحوه انجام ست‌ها که هر بازیکن باید ۳ پرتاب داشته باشد و نحوه امتیاز گیری، تقریبا در تمام آن ها یکسان است. در قسمت بعد قوانین دارت در مورد نحوه محاسبه امتیازات را شرح می‌دهیم. چگونگی امتیازات دارت بر روی تخته دارت اعدادی از ۱ تا ۲۰ قرار گرفته و همان طور که گفته شد، ۶۲ قسمت دارای امتیاز ویژه، بر روی آن مشخص شده اند. دو رینگ با رنگ های قرمز و سبز در قسمت های بیرونی و درونی تخته در زیر اعداد قرار دارند و با نام های رینگ دابل و رینگ تریپل شناخته می‌شوند. قوانین دارت به این صورت است که اگر دارت بر روی یکی از خانه‌های دابل بنشیند، امتیاز به دست آمده ۲ برابر عدد قرار گرفته در بالای آن خواهد بود و اگر تیر بر روی یکی از خانه‌های تریپل قرار گیرد، عدد آن ضربدر ۳ خواهد شد. به طور مثال اگر در قسمت مشخص شده عدد ۱۲، دارت بر روی رینگ بیرونی یا همان دابل قرار گیرد امتیاز بدست آمده ۲۴ خواهد بود و اگر در رینگ درونی عدد ۱۲ قرار گیرد، امتیاز بدست آمده برابر ۳۶ می‌شود. اگر تیر در زیر عدد مشخص شده در هیچکدام از این رینگ ها ننشیند، امتیاز بدست آمده برار همان عدد مشخص شده می‌شود. مرکز دارت نیز که خود دو بخش دارت دارای امتیاز ۵۰ برای میان خال درونی، و امتیاز ۲۵ برای خال بیرونی است. پس برخلاف آنچه که اکثریت افراد تصور می‌کنند و برخلاف ورزش هایی مانند تیراندازی و تیر و کمان، خانه مرکزی دارت دارای بالاترین امتیاز در بازی نیست و از این لحاظ در رتبه‌ی پنجم قرار می‌گیرد. این یکی از جالب‌ترین قوانین بازی دارت بوده که اکثرا توسط بازیکن‌های آماتور رعایت نمی‌شود. بیشترین امتیاز را در این بازی به ترتیب خانه تریپل ۲۰ با امتیاز ۶۰، خانه تریپل ۱۹ با امتیاز ۵۷، خانه تریپل ۱۸ با امتیاز ۵۴، خانه تریپل ۱۷ با امتیاز ۵۱ و بعد از آن میان خال با امتیاز ۵۰ دارند. در مواردی مانند اصابت نکردن دارت با تخته، افتادن دارت پس از اصابت با تخته و قرار گرفتن دارتی بر روی دارت دیگر که گاهی اوقات در مسابقات حرفه ای اتفاق می‌افتد، امتیازی برای بازیکن در نظر گرفته نمی‌شود. آموزش دارت و نحوه پرتاب تیر به ۳ روش می‌توان پشت خط مشخص شده برای پرتاب دارت ایستاد. این روش‌ها مانند روش های ایستادن برای هدف‌گیری در تیراندازی هستند. قانون مشخصی برای نحوه ایستادن پشت خط وجود ندارد و هر کس می‌تواند به صورتی که راحت تر است پشت خط بایستد اما بهترین روش ایستادن که در آن احتمال گرفتن امتیازات بیشتر، بالاتر است، روش ایستادن ۴۵ درجه است. در این حالت باید همان پایی که دست پرتاب کننده در سمت آن قرار دارد، جلو قرار گیرد و تمام وزن ورزشکار بر روی آن بیفتد. پای دیگر نیز روی پنجه قرار میگیرد و تعادل بازیکن را حفظ میکند. در نظر داشته باشید که امتداد وسط تخته دارت بهترین مکان برای قرار گیری دست پرتاب کننده است. نحوه گرفتن تیر بازی دارت نیز به این صورت است که باید بَرِل آن با ۳ انگشت شست، اشاره و میانی گرفته شود. در پرتاب نیز باید ابتدا هدف گیری انجام شود، سپس دست با یک قوس تیر را پرتاب کند و کشیدن دست هم به سمت تخته تا زمان رهایی کامل تیر ادامه یابد. پرتاب باید از آرنج و مچ انجام شود و نباید برای پرتاب از کتف کمک گرفت چون دقت پرتاب را کاهش می‌دهد. فواید بازی دارت یکی از اصلی ترین مزایای این بازی این است که بر خلاف بسیاری از ورزش های گروهی، به فضای چندانی برای بازی احتیاج ندارد. همینطور لوازمی که برای بازی دارت باید تهیه شوند چندان هزینه بالایی را در بر نمیگیرند. از دیگر مزایای این بازی این است که هم به صورت انفرادی و هم به صورت گروهی قابل انجام است و هیچگونه محدویتی هم برای بازی کردن آن وجود ندارد، به طوری که حتی افراد مسن نیز میتوانند آن را به صورت حرفه ای بازی کنند. شاید این ورزش تحرک چندانی نداشته باشد اما با این حال به مواردی مانند بالا بردن قدرت محاسبه، بالا بردن اعتماد به نفس، بالا بردن تمرکز، و جلوگیری از بیماری های روحی، کمک بسیاری می‌کند. امروزه دارت فراتر از یک بازی سرگرم کننده و تفریحی است و مسابقات مختلفی در سطح جهانی برای آن برگزار می‌شود که بینندگان زیادی را هم به خود جذب می‌کند.

برگرفته از وبسایت فانزی کو